Tag: adventure

Τελευταία μέρα του Big Day Out Project, μία ιδέα που φτιάξαμε μαζί με τους φίλους μας από την VANS, για το τί μπορεί να κάνει κάποιος μία ολόκληρη ημέρα κοντά στην Αθήνα. Καινούργια παρέα, καινούργιες τοποθεσίες, καινούργιες εμπειρίες.

DAY 3

Locations:

(Καταρράκτης Ραπεντώσας – Φράγμα Ραπεντώσας-Σπήλαιο Νταβέλη)

Crew:

Θέμης Λαμπρίδης(@jaggedmelon)

Ανδρέας Μητσιούλης (@zethon)

Kωνσταντίνα Κωνσταντινίδη (@_heavensgonnaburnyoureyes_)

Στέλιος Διονυσόπουλος (@stel_di)

Δημήτρης Λαμπρίδης  (@dlambsauce)

Πολλές φορές τα πιο όμορφα πράγματα κρύβονται κάτω από τη μύτη μας, ή όπως αλλιώς το λένε στο πίσω μέρος της αυλής μας. Το τρίτο μέρος του THE BIG DAY OUT PROJECT έχει ως προορισμούς μέρη τα οποία είναι πραγματικά πολύ κοντά στην Αθήνα. Για την ημέρα αυτή, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη παρέα, διότι και οι δύο γνωρίζουν πολύ καλά τις περιοχές τις οποίες θα επισκεφτούμε. Ο λόγος για τον Στέλιο και την Κωνσταντίνα αλλά και την υπέροχη Aya σε ρόλο guest star. Στόχος μας να εξερευνήσουμε το ρέμα της Ραπεντώσας με πρώτη στάση μας, το φράγμα. Όσο κι αν δεν μας αρέσουν τα φράγματα, πάντα είναι εντυπωσιακό να βρίσκεσαι στην κορυφή τους. Η αλήθεια είναι ότι καθώς το κοιτούσαμε, φανταζόμασταν παντού χιόνι και πολλά σημεία για να κάνουμε άλματα και drops. Οι λάτρεις του snowboarding που διαβάζουν θα μας καταλάβουν απόλυτα.

Αφού λοιπόν ονειρευτήκαμε τρελά κόλπα αναχωρήσαμε για την επόμενη στάση μας, τον καταρράκτη της Ραπεντώσας. Μέσα από μια διαδρομή, δίπλα στο ρέμα καταλήγεις σε αυτό το υπέροχο μέρος, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν πιστεύεις ότι βρίσκεται τόσο κοντά στην πόλη.

Αυτή η ομορφιά και η ηρεμία, μας έκανε να ξεχαστούμε και να μην καταλάβουμε πως πέρασε η ώρα με αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε στον επόμενο προορισμό μας, το σπήλαιο Νταβέλη. Δυστυχώς όταν φτάσαμε είχε πέσει το σκοτάδι, η εναλλακτική όμως για το όμορφο κλείσιμο της ημέρας εμφανίστηκε αμέσως μπροστά στα μάτια μας. Ένας μικρός βράχος που όταν τον σκαρφάλωνες, εμφανιζόταν ολόκληρη η πόλη που μόλις είχε ανάψει τα φώτα της. Οι επιλογές βρίσκονται εκεί έξω, το μόνο που μένει είναι να τις ανακαλύψεις.

Το Big Day Out Project, για όποιον έχασε το πρώτο μέρος, είναι μία ιδέα που φτιάξαμε μαζί με τους φίλους μας από την VANS, για το τί μπορεί να κάνει κάποιος μία ολόκληρη ημέρα κοντά στην Αθήνα. Γεμίσαμε λοιπόν ξανά το βαν μας με κέφι και καλή παρέα και φύγαμε για να εξερευνήσουμε και στην συνέχεια να σας παρουσιάσουμε καινούργιες τοποθεσίες .

DAY 2

Locations:

(Βουδιστική Στούπα – Ζήρεια – Λίμνη Δασιού)

Crew:

Θέμης Λαμπρίδης(@jaggedmelon)

Ανδρέας Μητσιούλης (@zethon)

Άλκιστης Giraud (@alkistis_giraud)

Ανδριάνα Μπελδέκου (@andriana_bel)

Δημήτρης Λαμπρίδης  (@dlambsauce)

Στην κουλτούρα των Ελλήνων έχει συνδυαστεί το καλοκαίρι με την θάλασσα και ο χειμώνας με το βουνό. Κοντεύοντας λοιπόν στον Δεκέμβριο, αποφασίσαμε η δεύτερη ημέρα του THE BIG DAY OUT PROJECT να έχει πιο ορεινό χαρακτήρα αλλά και λίγο Βουδιστικό. Για να μοιραστούμε αυτήν την εμπειρία προσκαλέσαμε στο βαν μας την Ανδριάνα και την Άλκηστις. Προορισμός μας η βορειοανατολική πελοπόννησος και το όρος Κυλλήνη ή αλλιώς Ζήρεια. Όμως η αλήθεια είναι ότι σημασία έχει και το ταξίδι, το οποίο ήταν γεμάτο όμορφα τοπία, μικρά ρυάκια, καταρρακτάκια και πολλά χωράφια με ώριμους λωτούς, τους όποιους ίσως δεν αντισταθήκαμε να δοκιμάσουμε.

Πρώτη στάση η Βουδιστική Στούπα Κορινθίας. Ναι υπάρχει τέτοιο πράγμα στην Ελλάδα και βρίσκεται σε ένα πανέμορφο σημείο με θέα τον κορινθιακό κόλπο από τη μία και το Μαύρο όρος από την άλλη. Βάλτε το λοιπόν στο πρόγραμμα της επόμενης εκδρομής γιατί αξίζει να το δεις και γιατί όχι να ηρεμήσεις και να διαλογιστείς!

Αμέσως μετά και αφού περάσαμε τα Τρίκαλα Κορινθίας, όπου έσπασαν οι μύτες μας από τις μυρωδιές από όλες τις ταβέρνες, βρεθήκαμε στο χιονοδρομικό κέντρο Ζήρειας. Αν γυρίσεις και κοιτάξεις γύρω σου θα αντικρίσεις ατελείωτο έδαφος, ιδανικό για δραστηριότητες στη φύση. Εμείς επικεντρωθήκαμε στην πεζοπορία και στο καθιερωμένο πικ νικ.

Για να κλείσουμε αυτή την υπέροχη μέρα επισκεφτήκαμε, μερικά λεπτά πιο πέρα, την λίμνη Δασιού. Καθώς ο ήλιος χανόταν πίσω από τα δέντρα, δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να χαζεύουμε τις περίεργες αντανακλάσεις πάνω στην λίμνη αλλά και να παίζουμε με τις σκιές μας που γινόντουσαν όλο και πιο ψηλές. Ας ρωτήσουμε ξανά, εσύ προτιμάς να μείνεις στην πόλη;

Όσοι γνωρίζουν το The Thing About Greece, έχουν συνηθίσει να μας βλέπουν σε εικόνες από ορειβασία σε άγρια και δύσβατα βουνά, από διαβίωση σε δύσκολες χειμερινές συνθήκες και κυρίως από adventure sports σε διάφορα σημεία της Ελλάδας.

Τι βρίσκεται όμως κοντά στη θορυβώδη πρωτεύουσα; Πώς μπορεί κάποιος να απολαύσει την φύση χωρίς να χρειαστεί να απομακρυνθεί πολύ από την Αθήνα;

Δεχτήκαμε λοιπόν αυτήν την πρόκληση και δημιουργήσαμε το The Big Day Out Project μαζί με τους φίλους μας από τη VANS, στο οποίο σας προτείνουμε μία λίστα επιλογών για εκδρομές γύρω από την πόλη. Ετσι πήραμε το βαν μας, καλέσαμε τους φίλους μας και επισκεφτήκαμε όλα αυτά τα μέρη για να έχετε κι εσείς μία εικόνα πριν αποφασίσετε να τα εξερευνήσετε.

DAY 1

Locations:

(Αρχαιολογικός χώρος Ηραίων – Σπήλαιο της Φώκιας – Καταφύγιο Κιθαιρώνα, Κορυφή Κιθαιρώνα)

Crew:

Κωστής Μίγκος (@kostis_m)

Παύλος Αντιμάντο (@p_addim)

Το ομορφότερο πράγμα της Ελλάδας είναι ότι συνδυάζει άμεσα τη θάλασσα και το βουνό. Η πρώτη μέρα του THE BIG DAY OUT PROJECT αναδεικνύει ακριβώς αυτό το πράγμα.  Αφού συναντήσαμε τον Κωστή και τον Παύλο, γεμίσαμε το βαν με τις απαραίτητες προμήθειες και κατευθυνθήκαμε προς τον αρχαιολογικό χώρο του Ηραίου, στην Περαχώρα.

Μόλις φτάσαμε αντικρίσαμε μία πανέμορφη παραλία της οποίας τα νερα, αν και βρισκόμαστε στο Νοέμβριο, ήταν καταγάλανα. Στις όχθες της υπάρχουν τα ερείπια του αρχαίου ναού προς τιμήν της Ήρας. Ελάχιστα πιο πέρα, βρίσκεται ο φάρος στην Άκρα Μελαγκάβι, ο οποίος επί χρόνια καθοδηγεί τα πλοία που πλέουν από τον κορινθιακό κόλπο προς την διώρυγα της Κορίνθου.

Επόμενη στάση, η σπηλιά της φώκιας, η οποία βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της χερσονήσου. Όταν λένε ότι μία εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις, κάτι τέτοιο εννοούν. Μια τεράστια τρύπα στα βράχια, με την θάλασσα να δημιουργεί μία φυσική πισίνα, στην άκρη της οποίας δεσπόζει η σπηλιά της φώκιας. Αφού λοιπόν μαζέψαμε τα πεσμένα μας σαγόνια, εξερευνήσαμε την περιοχή και βρήκαμε ένα όμορφο και ήσυχο μέρος για να αράξουμε, να ψήσουμε τον καφέ μας, να στήσουμε τις αιώρες μας και να κάνουμε ένα γρήγορο πικ νικ. 

Η Ελλάδα όμως είναι ορεινή χώρα, άλλωστε αυτό είναι το Thing About Greece που λέμε. Σε σύντομο χρονικό διάστημα από την θάλασσα και τους 23 βαθμούς βρίσκεσαι στα 1400 μέτρα, στην κορυφή του Κιθαιρώνα και φοράς το μπουφάν σου γιατί η θερμοκρασία έχει πέσει στους 8. Η θέα μαγική, με τον ήλιο να χάνεται σε ένα περίεργο νέφος υγρασίας και κάθε δευτερόλεπτο που περνάει οι ακτίνες του να δημιουργούν διαφορετικές αποχρώσεις. Εσύ την επόμενη φορά θα μείνεις στην πόλη;

We went back for our annual rendez-vouz with the Gods. They treated us with clear skies, nice temperatures, lots of ambrosia and nectar and an amazing aura that made for greatest time ever, even after a long hard hike to the top.

The first day was dedicated to getting up to the Muses Plateau, where we met our mountain guides, Saki and the crew from Trekking Hellas. We ate, drank and told jokes (mostly bad ones) in the warmth of Apostolidis refuge.

The next day was an early riser, leaving for the peak around 7am. The hike was made easy by the warm sun coming out just as we approached the Mytikas couloir. We summited around 10am, and after a good photo session on the peak we headed back down to get some much needed coffee and lunch.

Later on that day we walked down to Petrostrouga refuge where we settled in for a lazy evening with board games and good conversation. Although this was the least exciting part of our trip we felt so happy to be able to chat to everyone who was with us and get to know them a little better. That’s what make the difference to us. And we made some great new friends!

To finish it off, the final day we went down to the Enipeas waterfalls, dipping our legs in the ice cold river water.

Thanks to everybody who was there, you made it perfect! The Gods will be waiting for us to return next year.

MT OLYMPUS – TO THE TOP

October 17th, 2020. Summer is slowly coming to an end. Winter is creeping in. It’s the last few weekends before the cold really hits us. No better time to climb the tallest peak in Greece.

We began from the Gortsia Parking area on the East side of the mountain, and made our way up to the Muses Plateau. On average it took about 6.5 hours, including a half hour stop at Petrostrouga Refuge to catch out breath and have a cup of tea.

The weather was incredible. Temperatures were in the mid 10s most of the day, so the hike was easy. We were informed that beds at the refuges had been restricted before even arriving, so we came prepared to sleep under the stars. Or in tents anyway.

After setting up basecamp right in the middle of the two refuges, we headed up to Apostolidis Refuge to grab a bight to eat and talk about the next day’s ascent to the peak with our lead guide Sakis Pitenis (Trekking Hellas Mt Olympus). The place was rammed with fellow hikers, climbers, adventurers and first time visitors. But once a plate of hot food got placed in front of my mouth the whole world disappeared and it was by far the best meal I’ve ever had.

We finished up and headed back to our tents for a chilly night’s sleep. 6am start the next day. Better get some rest. I tried. My sleeping bag was a little less than ideal. My toes felt like they were about to fall off. Couldn’t get much sleep but as soon as the alarm went off I happily got up to move around and warm up somehow.

Off to the beginning of the Louki of Mytikas. The long, narrow and steep corridor leading up to the peak of the mountain, at 2918m. I had only heard of this section of the ascent. And I’m no experienced climber. But somehow I didn’t get too scared. Maybe it was the lack of sleep. The sun began to shine on the rocky surface leading up to the top, and I couldn’t wait to touch them with my bare hands to warm up my fingers and toes.

Sakis and Tasos from Trekking Hellas led the way for our group. Some friends went up with Nikos, Babis and Stergios from WildTrek Greece. And just like doing a tour of a busy museum, we crossed paths on the way up and down, briefly, but long enough to exchange smiles and take a couple photos.

The peak was lit perfectly by the morning sun, so it was a welcome break from the chilly ascent. It felt good to be up there, a really nice reward after a tough hike up carrying tents and sleeping bags the previous day, and a bad night’s sleep. None of that mattered though. I tried to take in the view along the crystal clear horizon, the sea on one side and the open plains to the West. And that morning light. I know I mentioned that already. But damn it just made everything look so damn good. A great moment. A few more minutes to take photos and hug your buddies, before heading back down the rocky chute.

The descent seemed like an impossible task. It was super steep and we already knew how careful you had to be going up. And there were more groups making their way up at the same time. Like trying to run down a two way escalator in the Tokyo Metro. But once we got going it wasn’t actually that bad. You pick up a rhythm and before you know it each new step was easier than the one before. Piece of cake. Even for Andreas who was scared of heights. He got to the top and back down without even breaking a sweat.

We got back to Apostolidis Refuge for some breakfast and coffee with the rest of the group who decided not to come to the top with us. We could see they were still tired, some hadn’t slept well at all. Others still tired from the previous day’s hike. But we busted in with radiating smiles and tons of energy. It was contagious.

Time to leave. We made our way back to camp. Took our last few photos in the warm sun. Packed our tents and strapped up our bags, and headed down for another 6 hour hike. It was hard on the knees. And the last few kilometers felt like torture. But that moment you see your car parked at the bottom of the road is golden. We got this second wave of energy as we dropped our bags into our cars and said our goodbyes before heading back home. 2 days went by pretty fast. It felt like more, but I was also happy to head back to Athens, with a quick pit stop at the Thermopylae hot springs of course.

Thanks to everyone who came! And congratulations to each and every one of you for outdoing yourselves! Hopefully it’s not the last time we see each other on the mountain of the gods.

This year’s IKARIA Surf & Yoga camp was an absolute blast! I still can’t believe we crammed so much into such a small amount of time. The fact that we only had three days of waves gave us the motivation we needed to explore the island and take advantage of everything it has to offer. We surfed, we stretched, we learned new balancing techniques, we climbed rocks, paddled across bays, jumped and flipped off anything we could find, played beach games, went to beautiful villages, ate amazing food, enjoyed the hot springs, and slept like babies.

I honestly couldn’t have asked for a better camp, with such amazing people! Sara, Sandra, Freya, Eleni, Alexandros, Konstantinos, Christoforos and Ladiko  thank you all for joining us, for being present and going with flow… Stay safe, and we hope to see you all again soon!

Special thanks to Ace Play More for the amazing presents and big smiles! And Ikaria Surf School for being super professional, reliable and creating such a beautiful atmosphere for everyone!